Músarholuleikrit með tveim blómum
Ablóm: hún er alltaf að leita að sjálfri sér
Béblóm: leita að sjálfri sér?
Ablóm: já að sjálfri sér ... eða sínum innra manni eða hvað veit ég.
Béblóm: og hvernig leitar hún?
Ablóm: hvernig?
Béblóm: já og með hverju, leitar hún?
Ablóm: já þú meinar það. Ja... náttúrlega ekki með sjálfri sér.
Béblóm: nei. Hún er sum sé eins og annað fólk?
Ablóm: ætli það ekki ... svona með skott.
Bblóm: Já, ég þekki engan sem fer að leita að sjálfum sér og finnur sig
þannig, það þarf einmitt skott til að eltast við.
Béblóm: eða penna ...
Ablóm: þú meinar mús.
Béblóm: ég meina mús.
posted by Kristín Bjarnadóttir | 3:10 PM
6 Comments:
mér finnst fyrstu þrjár replikkurnar mjög fínar, svo fer þetta - að mínum dómi - útí eitthvert grín sem ég næ ekki og fer að hugsa um hvort þetta sé tölvumús, eða alvörumús, svo ég myndi prjóna áfram þessar fyrstu þrjár, - hinsvegar var mjög gaman að sjá loksins leiktexta á síðunni.
já líklega tölvumús ... en auðvitað er síðarihlutinn grátt næturgrín ... hinsvegar hefur mér lengi þótt það undarleg husun "að leita að sjálfri sér" ein og sjálfið sé einhver stabíl stærð ...
skrifaðu þá um það.
ekkert blogg. ekj ??? ha ha ha. er sjálfið yfirleitt til. kannski er þetta allt í alþýðuspekinni.
Sjálfið er að sjálfsögðu bara hugtak. Og kannski tilfinning. Stundum. Mér líður samt best þegar ég gleymi mér. kb
kemur ekki bráðum eitthvað nýtt eða gamalt, ekj
Post a Comment
<< Home