7 galdrar á kvikmyndahátíð

Nú eru átta dagar síðan Alþjóðlega kvikmyndahátíðin í Gautaborg byrjaði og hún byrjaði svo vel að ég veit ekki hvar ég hef verið síðan. Man bara að ég hugsaði: hvaða galdur ætli gerist á þessari hátíð og svo byrjuðu þeir að rúlla sér að manni. Þannig varð laugardagurinn (fyrir viku) einn samhangandi galdur þegar upp var staðið. Í stuttu máli:

1. Ég vakna nógu snemma til að vera mætt á Respekt við Járntorgið og fá mér kaffelatte áðuren Gael García Bernal birtist.

2. Gael mætir skv. áætlun þrátt fyrir næturvinnu. (Viðtalið mitt við hann kemur í Sunnudagsblaði Mbl. ég held meira að segja með myndum sem ég tók sjálf!)

3. Ég kemst í hádegisbíó inn á opnum deildarinnar Nýa Mexíkó, sem byrjaði með mynd Gaels Déficit (=mínus eða halli), átti ekki von á því útaf af að blaðamannapassi veitir ekki forgang þegar uppselt er á sýningar, maður fer í blaðamannabiðröð að berjast um fáein frátekin sætin.

4. Mér tekst að finna sporvagn númer sex og mæta í tæka tíð á Bergakungen, hátíðarbíóið sem er lengst í burtu frá Járntorginu, til að sjá heimsfrumsýningu á heimildarmyndinni Andstæðingar dagdrauma (mín þýðing) eftir Helga Felixson og Titti Johnson.

5. Ég finn þau i eigin persónu strax í andyrinu.

6. Myndin reynist einn klukkutímasamhangandigaldur. (ÉG sendi klausu á MBL í Af listum, birt 31.1)

7. Mynd eftir látna kunningjakonu (sem ég kynntist í Buenos Aires 2002) Eva Norvind, Nacido sin/Born Without, reynist algjör og ótrúleg og fullkomlega yndisleg ... verð að gera sér blogg um það seinna ...

því nú er ég að rjúka í bæinn til að gá hvor ég finn Valdísi Óskars á hlaupum með brot úr Bóndabrúðkaupi ... afsakið Sveitabrúðkaupi (!) sem hlýtur að verða mynd ársins á Íslandi! Ég er a.m.k. yfir mig forvitin ...

bless á meðan ...