Meðan ég svaf

Kom heim af Sahlgrenska síðdegis og finnst ég hafa verið þar viku en ekki rúma tvo sólarhringa.
Lúxus að vera sótt og geta spjallað á leiðinni, þökk veri hjúkrunarfræðingnum í leshópnum sem var í fríi frá Volvo á svona hárréttri stundu ...

- Ahh nú gleymdi ég því mikilvægasta, stundi ég á miðri leið.
- Hvað þá? spurði hjúkrunarfræðingurinn við stýrið og gerði sig líklega til að nema staðar augnablik á miðri hraðbrautinni.
- Jornalen! Gögnin, allt um mig, maður á rétt á að fá ljósrit ... nei heyrðu ég get kannski fengið það þegar ég kem á "återbesök" i næstu viku, ég á að mæta í skoðun og viðtal á þriðjudaginn kemur.
- Já og þá gætirðu hringt á undan svo það sé tilbúið, sagði hjúkrunarfræðinurinn og fylgdi umferðinni ljómandi vel. Kannski var það ímyndun að hún hefði nokkurntíma hægt á sér. Rétt eins og það var ímyndun í mér að ég mætti drekka heitt kaffi um leið og ég kæmi heim.
Maður drekkur ekki heita drykki eftir hálskyrtlatöku. Hinsvegar er í lagi að borða fisk og kartöflustöppu strax á öðrum degi! Það er samkvæmt nýjustu rannsóknum var mér sagt þegar ég lét í ljós undrun mína, enda hafði stúlkan á innritunardeildinni talað um fljótandi fæði í tíu daga, rétt eins og ættingjar sem eru reynslunni ríkari.

Ég fékk samtal við lækninn sem skoðaði mig - kvöldið áður en hann skoðaði mig - svo heppin að hann var á bakvagt mánudagskvöld og að gaf sér tíma, hispurslaus og fínn. Hann leit á skjáinn með upplýsingum; sá strax að á lungnaröngten var ekkert athugavert, mín lungu virtust frísk. Hann tók samt eitthvurt sýni úr þeim meðan ég svaf daginn eftir til öryggis. Niðurstöðuna úr sneiðmyndartökunni átti hann erfitt með að túlka sagði hann; fékk vissa staðfestingu á að hálskyrtillinn gæti verið höfuðpaurinn og vísbendingu um pínkulítið hugsanlegt meinvarp við viðbeinið eða fyrir ofan vinstra brjóstið; þó engin örugg túlkun fyrr en í næstu viku!

Trúlega á fimmtudag í næstu viku, þá verður þingað um hvaða meðferð gæti verið raunhæf. En nýasti læknirinn minn Lars Canga verður ekki með á þeim onkologikonferens. Ef til vill Åke Geterud ef ég verð heppin. Það er alveg nýtt nafn á sérfræðingnum sem ég á að hitta á þriðjudaginn kemur. Heldur fólk að maður sé svona nýjungagjarn eða er verið að hlýfa læknunum við að hitta sama sjúklingin oft? Ég sem var orðin svo ánægð með herra Canga sem ég náði að skiptast á orðum við tvisvar sinnum.

Meðan ég svaf tók hann hálskyrtilinn eins og hann lagði sig, fannst ekki veita af því í almennilegt sýni. Engin aukameinvörp gat hann fundið, sagði hann í morgunn, ekki heldur það sem sneiðmyndin benti til.

Veit ekki hvort ég er þreytt eða bara dópuð. Undarlegt að ég finn meira til í höndunum en hálsinum! sérstaklega höndinni á tölvumúsinni. Ætli það sé "giktin", sem aldrei heitir gikt á sænsku heldur reumatism eða reumatoid artrit eða psoriasisartrit ... Ég er að smáfræðast ... en er líka skringilega gleymin; gleymdi í dag, ekki bara því "mikilvægasta" heldur bláa náttsloppnum mínum á stól við spítalarúmið og gott ef ekki einum hjartabuxum skammt þar frá.

Eiginlega var dagurinn í gær betri; meðan ég svaf.