Maraþon milonga

Tangomaraþonið – 42 klst samfelld Milonga – á Södermalm í Stokkhólmi um síðustu helgi var meiri háttar. Fólk kom á föstudagskvöldi í stærri og smærri hópum, í pörum eða eitt og sér, ekki bara frá Svíþjóð endilangri og nánustu Norðurlöndum, en líka frá París Bonn Róm, frá Hollandi Ungverjalandi og Rússlandi ... Líklega var stærsti hópurinn 14 ungmenni frá Pétursborg. Flotttir dansarar og úthaldsgóðir. Meðal sex manns frá París var Daníelinn sem María Shanko dáleiddi í ársbyrjun svo hann brá sér til Íslands, mætti á janúarmilongu í Kramhúsinu! Meðal parísartangóara var líka frönsk Sigrid, sem ekki bara var einn af djídjeiunum, heldur heldur leið hún þannig um gólfið í tangóföðmum hinna færustu að ekki var hægt annað en fylgja henni með augunum ... og láta heillast af hvernig ekta ”ferrarifollower” sameinar fylgni og frumlega leikni. Svo mjúk og svo sterk. Fullkomnar flaujelshreyfingar. Sigrid var DJ frá kl. þrjú til níu á sunnudagsmorgni, og laumaði sér aftur á dansgólfið undir lokin. Þá kom tónskáldið, tangóarinn og tangoportalhöfundurinn Peter Bengtson og tók við tónlistinni þar til yfir lauk kl. þrú síðdegis (hann var einn af aðstandendum maraþonsins). Frá Íslandi komu Hallur og Jóhanna fljúgandi ... og urðu reynslunni ríkari. Meðalaldurinn var á að giska í yngri kantinum miðað við t.d. á Íslandi og upp komu skemmtilegar spurningar: Hvar ætli þetta fólk verði eftir 20 ár og 40 ár? Og hvernig er það á engin börn? Hvar eru þau ...

Svörin gætu orðið skrautleg ... svo ég sleppi að spá í þau hér!

En síðari lotan mín á maraþoninu varð útaf fyrir sig lengri milonga en ég hef áður reynt, eða frá kl. 17 á laugardegi til kl. 10:30 á sunnudagsmorgni. Þá voru næturhrafnarnir flestir horfnir út í daginn og svefninn og svefnpurkurnar - sem lögðu sig um miðja nótt – að tínast til baka. Miðaldra herrar í óða önn að hitasig upp fyrir daginn, dönsuðu við hvorn annan ...

*

Á heimleiðinni bilaði lestin. Ég tók rólegu lestina því X2000 gefur stundum tilefni til sjóveiki. En farartækið urraði og stoppaði svo í snævi þöktu landslagi einhverstaðar skammt frá Tröllaskógi. Lestarstjórinn vippaði sér út og taldi sig laga ólagið ... og áfram runnum við um hríð. Svo kom nýtt stopp. En öllu reddað í rólegheitum, aðstoð barst og lestin með hvern vagninn attaní öðrum dregin á næstu brautarstöð og þar var farþegum dreift í næstu viðeigandi lestir allt eftir því hvert við ætluðum. Ég endaði í X2000 og varð soldið sjóveik.

Nú er ég heima hjá mér aftur en röddin mín bilaði smá og fór svo – í dag forðaði símasölustúlka sér strax úr símanum þegar hún heyrði í mér - ég á von á henni til baka fljótlega – röddinni - en datt í hug að láta vita af mér hér svona hljóðalaust!

Hefði viljað vera á Íslandi í dag að hlusta á ekkju Borgesar ... í Hátíðasal Háskólans. Örugglega skemmtileg dagskrá þessa dagana útaf opnun Cervantes setursins ...